"We dwoje" to psychologiczny portret pary młodych, kochających się ludzi. On, ukończył Politechnikę, nie ma głębszych duchowych aspiracji, jego priorytetem życiowym jest zarabianie pieniędzy i temu podporządkowuje swoje cele. Ona, jest wiolonczelistką, o wrażliwym wnętrzu oraz marzeniach związanych z tworzeniem i dzieleniem się sztuką. Mimo niedopasowania bohaterów i banalności w ich związku, planują małżeństwo.
Zdjęcia przypominają bardziej dokument (zrozumiałe u Karabasza). Aktorstwo też do niego
nawiązuje. W większości filmów fabularnych najważniejsze jest, wydaje się, żeby gesty,
zachowania, wypowiadane kwestie wszystkich aktorów itd. ładnie się ze sobą komponowały,
aktorzy skupiają się głównie na tym, żeby zgrać się...
„We dwoje” to film, w którym Kazimierz Karabasz przedstawił relacje między dwojgiem młodych ludzi, którzy zamierzają wkrótce się pobrać. Piotr jest z politechniki Śląskiej (Gliwice), Ewa ma etat w filharmonii. Po pracy dorabia udzielając lekcji gry na wiolonczeli. Para ukazana została w momencie, kiedy się już dobrze...
więcej