A ja na tym filmie bawiłem się nieprzeciętnie. Kicz i tandeta? Jak najbardziej, ale za to jaka! Karzeł alkoholik z waginą na czole miażdży, a jego wrzaski zawsze wywołują u mnie banana na twarzy. Pełno w nim drobnych smaczków, jak murzyńskie chórki, słoń na sawannie, czy "liki liki" (http://www.youtube.com/watch?v=oRtqqJ8HEOA). Często do niego wracam i zawsze mi poprawia humor, choć rozumiem że nie każdemu to podejdzie.

Niesłychanie przykro mi to słyszeć (czytać). Jeśli Ty niepochlebnie wypowiadasz się o tego typu kinie, to coś musi być na rzeczy. Sam zaopatrzyłem się właśnie ze wszystkimi filmami Christopha Schlingensiefa, które ;osiadają angielskie napisy i planowałem niebawem rzucić na coś okiem (chyba zacznę od "masakry"), ale widzę, że muszę obniżyć swoje oczekiwania. Czekam na sprawozdania z kolejnych dzieł. Z tego co wiem najbardziej kultowe (tak jakby to miało świadczyć o jakości ;] ) są wspomniana Niemiecka Masakra i Terror 2000... poczekamy, zobaczymy.

Warto spróbować samemu, bo jak widać, niektórzy są zachwyceni. Wiele zależy od naszej tolerancji (bądź jej braku) na slapstick i "kiełbasiany" niemiecki humor.

Nie wiem czy "Masakra" to dobry start jeśli chodzi o Schlingensiefa. To nie jest typowe dla niego kino, bliżej mu do niemieckich splatterów pokroju Ittenbacha czy Schnaasa niż jego innych artystyczno-kiczowatych produkcji (przy czym Ittenbach te klimaty realizuje znacznie lepiej). Za to polecam też "Die 120 Tage von Bottrop", z tym że nie warto się do tego zabierać bez wcześniejszej znajomości Nowego Kina Niemieckiego, twórczości Fassbindera itp., bo cała satyra może przelecieć niezrozumiana.

W moim wypadku był to wręcz falstart... "120 Tage" zapowiada się natomiast interesująco - bo żarty nie tylko z Fassbindera i jego ekipy, ale również z "Salo". No i obsada: obok Udo Kiera Helmut Berger, kolejny ekscentryk niemieckiego kina. Może humor okaże się bardziej inteligentny? Schnaas czy Ittenbach nie zawsze mnie przekonują, ale u nich zawsze można liczyć na gore. Natomiast "United Trash" i dzieciak z pochwą na głowie - to byłby świetny motyw na krótki metraż, ale nie na prawie 100-minutowy film.

Hmmm. A ja słyszałem, że w "masakrze" nie ma prawdziwego gore. A jeśli jest (i takie to tyle co u Ittenbacha) to super. Satyra na niemiecką nową falę, w tym Fassbindera brzmi apetycznie, nie omieszkam sprawdzić.

W tym porównaniu to nawet bardziej mi chodziło o sam klimat niż efekty. Jakieś gore chyba tam było, ale niezbyt dużo (słabo pamiętam, kiepskie filmy automatycznie wymazuję ze zwojów mózgowych ;)). Na pewno masakry ala Premutos nie należy się spodziewać.