Przyznaję, że nie miałem prawie żadnej styczności z serią Far Cry. Kiedyś grałem w jedynkę - wszystko niby fajnie, ale jakoś się nie wciągnąłem. Późniejsze części mimo opinii jakoś mnie nie przekonywały, dopóki nie usłyszałem o Blood Dragon. Gra wypełniona odniesieniami do hitów z epoki VHS i gier z lat 80/90? Must have.
Jak napisałem w tytule, ta gra to właściwie takie Kung Fury gier komputerowych. Cała gra powstała dla beki, to przede wszystkim roller coaster po wszelkich nawiązaniach, kliszach i stereotypach rodem ze starych, kiczowatych filmów akcji i science-fiction, oraz gier z przełomu lat 80 i 90. Protagonista to chodząca hybryda T-800 (cyborg, mechaniczne oko i ręka), Snakea (charakter, podobny głos), Rambo (walka nożem i łukiem), Robocopa (cyborg, pistolet oraz gest przy jego wyciąganiu) i Bóg wie kogo jeszcze. Każda postać jest tak sztampowa jak tylko się da - seksowna pani doktor którą trzeba uratować, przyjaciel który ginie z ręki szalonego generała, który chce zniszczyć świat, oraz cała masa ciamajdowatych naukowców. Na dodatek każda cut-scenka jest w formie 16 bitowych, prosto animowanych slajdów.
Dialogi są rewelacyjne, przezabawne - każdy tekst jest extreme one-linearem, wszystko tak doskonale sztampowe, że byłem w stanie przewidzieć większość linijek. Ilość testosteronu wylewająca się z ekranu przyprawia o ból brzucha. Co kol wiek powie główny bohater, jest totalnie twardzielskie. Znalazło się też sporo zabawnych odniesień do gier - są żarty zarówno do współczesnych produkcji (żart z flag z Assasin's Creed), albo z kultowych produkcji z lat 90 (narrator z Mortal Kombat).
Muzykę skomponował Powerglove, zespół którego fanom muzyki retro nie muszę przedstawiać. Soundtrack jest po prostu genialny, doskonale oddaje specyficzny klimat lat 80. Niektóre kawałki to parodie utworów znanych z filmów z lat 80 (np ambient rodem z Terminatora), ale zdarzają się oryginalne utwory zapożyczone z klasyków (piosenka z Predatora na początku, albo muzyka z Rockyego w finale).
Ogólnie gra się bardzo przyjemnie - spluwy można modyfikować i nadać im przekozackie właściwości (np: zapalające pociski), wiele przeciwników można pokonać na dwa sposoby (z hukiem, albo z ukrycia). Radosna rozwałka z otwartym światem.
Tutaj przejdę do największych wad gry - jest monotonna i mało zróżnicowana. Misje są strasznie powtarzalne i schematyczne. W kółko trzeba wytłuc ileś tam wrogów, albo pójść z punktu A do B. Jeszcze bardziej przeszkadzał mi monotonny design. Cały świat sprowadzono do jednej (ubogiej) tropikalnej wyspy i kilku jednakowych placówek. Przeciwnicy to po prostu opancerzone bardziej lub mniej cyborgi + tytułowe smoki (czyli zmutowane T-Rexy) i zombi (tylko teoretycznie, bo w praktyce to po prosty Psycho z Borderlands, tyle że w fartuchu i zniekształconą twarzą). Podróż po latach 80 i oni mają tylko tyle do zaoferowania? Przypomnijcie sobie ile w Kung Fury wciśnięto lokacji i postaci. Tutaj powinny być przeróżne, oklepane lokacje rodem ze starych akcyjniaków i tanich science-fiction. Stołeczne Pustkowia rodem z Mad Maxa, ruiny rodem z Terminatora,(zdewastowane) Miami, Nowy Jork, dystopijne futurystyczne miasto, dżungla itd. Albo wszelkiej maści mutanci (inspirujcie się chociażby Falloutem), potwory z piekła rodem, klasyczne zombi, kosmici, roboty, naziści, komuniści (najlepiej Rosjanie i Wietnamczycy), gangsterzy (najlepiej rosyjscy), punki, ninja - wszystko to (i wiele więcej) można było by tu wcisnąć. Tutaj nie wykorzystano potencjału. Z tego powodu cieszę się, że gra jest tak bardzo krótka. W przeciwnym razie ta monotonia i brak różnorodności zaczęły by nużyć i irytować.

W finalnym rozrachunku Far Cry 3: Blood Dragon to bardzo miła gratka dla fanów FPSów i klimatów lat 80, ale nie brakuje poważnych wad. Gra się przyjemnie, ale najwięcej frajdy dają odniesienia i gagi, no i ten soundtrack. Szkoda tylko, że gra jest tak monotonna i nie wykorzystano w pełni potencjału lat 80.